Ξέρω! Περιμένεις να δεις τι έγινε αφού ο Λάμπρος Κωνσταντάρας άδειασε την πρωταγωνίστρια του έργου στην σκηνή (κυριολεκτικά) καθώς λόγω τρομάρας του έπεσε το φορείο από τα χέρια. 

Εντάξει! Ξέρεις τώρα. Τέλος καλό όλα καλά. (Περιέργως ε;!)

Μετά το ατύχημα, (αν δεν ξέρεις σε ποιο ατύχημα αναφερόμαστε, τότε έχεις μάλλον δεν διάβασες το προηγούμενο email....🤓), ο Λάμπρος όσο και δίμετρος γαλανομάτης κούκλος και αν ήταν, έτρεξε τρομαγμένος στα καμαρίνια έτοιμος να βάλει τα κλάματα.  

(Ωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω μωρεεεεεεε)

(Ε! Σόρρυ αλλά μου φαίνεται αστείο! 🤣) 

Και να σου εξηγήσω γιατί δεν θα το περίμενα αυτό ποτέ από μια προσωπικότητα σαν τον τότε Λάμπρο. 

Ο Λάμπρος στα 22 του είχε παρατήσει την εκπαίδευση στην αργυροχρυσοχοΐα δίπλα στον Καρτιέ, (και πολλούς πολλούς ακόμη) γιατί προτιμούσε να περνάει τα βράδια του στο Μον Παρνές, πίνοντας, καπνίζοντας και κάνοντας παρέα με όμορφα κορίτσια. 

(Το ’χε πιάσει το νόημα ο μικρός....😉😉😉)

Ακόμη λίγα χρόνια πιο πριν το είχε σκάσει από την σχολή Υπαξιωματικών στην Κέρκυρα και είχε κολυμπήσει Νοέμβριο μήνα, μέχρι το νησάκι Βίδο. 

Δεν ήθελε βλέπεις να χρειαστεί ποτέ να αφαιρέσει ανθρώπινη ζωή. Λόγω αυτής του της απόδρασης στα κρύα νερά, κόντεψε να πεθάνει και νοσηλεύτηκε για αρκετό καιρό.

Ακόμα πιο πριν είχε με θάρρος πειραματιστεί (.....................)  στον κύλινδρο χρυσού του αργυροχρυσοχόου θείου του Αχιλλέα βάζοντας μέσα σε αυτόν, ατσάλι για να το λιώσει. 

(Φωστήρας ε;) (Μπα - όχι) (Πάλι)

Ναι, ναι. Ακριβώς όπως κατάλαβες. Ο κύλινδρος δεν έζησε να δει άλλη μέρα και ο Λάμπρος δεν ξημέρωσε άλλη μέρα στο αργυροχρυσοχόο θείο του. 

Για όλα τα παραπάνω ο Λάμπρος μας…δεν χολόσκαγε. (True story) 

Από την μια γκάφα στην άλλη πήγαινε με μόνη σταθερά το ότι το βράδυ θα έβγαινε και θα απολάμβανε την ελευθερία του, τα νιάτα του και την oμορφάδα του. Παιδιά να τον δείτε πώς ήταν όμως τότε! 

Κουκλής ζωγραφιστός όμως λέμε! 

Βλέπεις τώρα εσύ πουθενά πόθο ή επιθυμία για το σανίδι; Καημό για το θέατρο; 

Ε! Μπα - Όχι. (Μπράααααβο. Το έμαθες!!!)

Έ! Ούτε και γω! 

Εδώ λοιπόν, πάμε πίσω στο καμαρίνι εκείνο στο Παρίσι. 

Όχι εδώ, γιατί είπαμε ήδη πολλά. Στο επόμενο επεισόδιο (μειλ). 

Και κάτι ακόμα. 

Ο Λάμπρος όταν ήταν στην σχολή Υπαξιωματικών στην Κέρκυρα έγινε φίλος με τον Οδυσσέα Ελύτη. 

Ξέρεις τι κάνω τώρα εγώ ε;;; 

Σου βάζω φιτιλιές να πας να βγεις από το συνεχές σκλοράρισμα στο FB.

Να ερωτευτείς έναν συγγραφέα, μια βιογραφία ένα βιβλίο. Και τι άλλο; 

Να ανοίξεις λίγο το φίλτρο με το οποίο βλέπεις τα πράγματα. Γιατί η πραγματικότητα είναι συχνά πολύ πιο πλούσια και βαθιά από αυτό που βλέπουμε στην επιφάνεια. 

Στο επόμενο email έχεις τον λόγο μου θα σου πω τι έγινε μέσα στο καμαρίνι. Eκεί που ήταν ο Λάμπρος τρεμάμενος και κατέληξε να γίνει ένας από τους μεγαλύτερους αστέρες του Ελληνικού Κινηματογράφου! 

Μέχρι τότε….

να σε απολαμβάνεις!