-Μα πώς έγινε; τον ρωτάει ο Λουί Ζουβέ.
-Να κύριε….., προσπαθούσε να εξηγήσει τα ανεξήγητα ο Λάμπρος
- Ινδός είσαι; τον ρωτάει ο Ζουβέ
- Όχι κύριε, Έλληνας.
- Α Έλληνας! Μάλιστα! Η Κοτοπούλη τι κάνει;
- Η Κοτοπούλη; Ρώτησε έκπληκτος ο Λάμπρος φανερά ανακουφισμένος αφού είδε ότι δεν ήταν τόσο εχθρικός απέναντι του.
-Ναι, η Κοτοπούλη.
- Η Κοτοπούλη είναι η μεγαλύτερη ηθοποιός που έχουμε στην Ελλάδα. (Που να φανταζόταν ότι λίγα χρόνια μετά θα έπαιζε σε δικό της θίασο)
- Το ξέρω νεαρέ μου. Την θαυμάζω πολύ. Για πες μου τώρα.
- Ορίστε.
- Θέλεις να γίνεις ηθοποιός;
.
.
.
.
.
.
Ακριβώς όπως διαβάζεις.
Ούτε το ταλέντο του, ούτε το πάθος του, ούτε τίποτα άλλο ήταν αυτά που έκαναν τον Λάμπρο μεγάλο ηθοποιό. Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας δεν είχε σκεφτεί ποτέ να γίνει ηθοποιός.
- Αυτό που τον έκανε τον σταρ που όλοι μας γνωρίζουμε ήταν η σωστή εκπαίδευση που πήρε στην σχολή του Λουί Ζουβέ και στην συνέχεια η σκληρή δουλειά και ο επαγγελματισμός του.
- Από το μηδέν στα πάντα. Από Ινδός κομπάρσος, χωρίς Γαλλικά, σε θιασάρχης και περιζήτητος πρωταγωνιστής.
- Η σωστή εκπαίδευση μαζί με την σκληρή δουλειά. Το δικό μου σκονάκι επιτυχίας. Και του Λαμπρούκου μας όπως αποδείχθηκε.
Φαν Φακτ
Το όνομα Κωνσταντάρας ήταν το παρατσούκλι του παππού του Λάμπρου, που τον έλεγαν Κωνσταντίνο. Ο Κωνσταντίνος λοιπόν είχε μια φωνή σαν αντάρα και όλοι τον φώναζαν ο Κώστας ο Αντάρας. Δηλαδή ΚωνστΑντάρας.
Αυτά από το μάθημα που είχε να μας δώσει ο Λαμπρούκος σήμερα. Τα λέμε στο επόμενο email που θα είναι όλο μέλι!
(Πάλι ζωγράφισα, έτσι; Σου λέω το καλοκαίρι έχω οίστρο! Μην τα ξαναλέμε 😉😉)